PRZEBIEG ZABIEGU
Toksyna jest wstrzykiwana przy użyciu jednorazowej strzykawki wyposażonej w bardzo cienką igłę. Małą ilość preparatu precyzyjnie podaje się w kilka miejsc na twarzy. Zabieg trwa krótko. W zależności od liczby leczonych miejsc (punkty iniekcji) zajmuje to około 15-20 minut.
Ból związany ze wstrzykiwaniem jest minimalny. Wielu pacjentów porównuje go do kilkusekundowego ugryzienia przez mrówkę lub komara. Zabieg nie wymaga znieczulenia miejscowego. Ze względu na komfort pacjenta czasami stosuje się znieczulenie kremem na około 1 godzinę przed zabiegiem.
 

PO ZABIEGU
Zmarszczki całkowicie lub częściowo zanikają, wyraz twarzy staje się łagodniejszy, wygląda naturalnie, ogólna mimika zastaje zachowana. Dawka stosowana w celach kosmetycznych jest wielokrotnie niższa od dawki leczniczej i całkowicie bezpieczna. Jest dobierana indywidualnie w zależności od potrzeb.
Toksyna botulinowa zaczyna działać już po 2-3 dniach od momentu wstrzyknięcia. Natomiast pełny efekt terapeutyczny jest widoczny dopiero po 7-10 dniach. Efekt po zabiegu utrzymuje się średnio 3-6 miesięcy. Zależy to od indywidualnych cech organizmu. Po tym okresie mimika twarzy stopniowo powraca. Po całkowitym wygaśnięciu działania toksyny botulinowej, zabieg należy powtórzyć.
Pacjent odnosi korzyść nawet z pojedynczej sesji. Twarz już po jednokrotnym zabiegu wygląda młodziej, jest bardziej wypoczęta. Niejednokrotnie zmarszczki ulegają spłyceniu.
Terapia toksyną botulinową jest stosunkowo prosta. Wykonuje się ją w warunkach ambulatoryjnych i nie są wymagane żadnych szczegółowe badania.
Po zabiegu przez około 4 godziny nie wolno schylać się, spać i masować miejsc, gdzie wstrzyknięto botox. Po botoxie nie wskazana jest sauna, zabiegi kosmetyczne, solarium, uprawianie sportu itp.
 

PRZECIWSKAZANIA
Przeciwwskazaniami do przeprowadzenia zabiegu są:

•  zaburzenia układu sercowo-naczyniowego i nerwowego,

•  przyjmowanie leków przeciwbólowych, przeciwgorączkowych zawierających substancje rozrzedzające krew, np. kwas acetylosalicylowy (leki te powodują powstawanie siniaków po iniekcji.),

• ciąża,

•  karmienie piersią,

• przyjmowanie leków takich jak: tetracyclina, linkomycyna i inne antybiotyki aminoglikozydowe jak gentamycyna, neomycyna i streptomycyna ( mają zdolność do współdziałania z toksyną i zwiększają ryzyko wystąpienia skutków ubocznych),

• choroby płytki nerwowo-mięśniowej,

• uczulenie na albuminę ludzką,

•  przewlekłe choroby autoimmunologiczne,

•  przyjmowanie leków pomocnych.